Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα του psinthos.net

Νομπελίστας Πολ Κρούγκμαν: «H Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού»

Δημοψήφισμα - Πολ Κρούγκμαν: «H Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού»
Ακόμα ένα άρθρο υπέρ της Ελλάδας από νομπελίστα οικονομολόγο (μετά εκείνο του νομπελίστα Τζόζεφ Στίγκλιτς) που στηλιτεύει τη στάση της Ευρώπης απέναντι στη χώρα μας και τάσσεται υπέρ του ΟΧΙ. Πρόκειται για τον Αμερικανό διάσημο νομπελίστα (Nobel Memorial Prize in Economics 2008) οικονομολόγο κ. Πόλ Κρούγκμαν ο οποίος υποστηρίζει ότι «Η Ελλάδα πρέπει να ψηφίσει «όχι», και η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι έτοιμη, αν χρειαστεί, να φύγει από το ευρώ !» ενώ για τους τεχνοκράτες λέει «Αυτοί οι υποτιθέμενοι τεχνοκράτες είναι στην πραγματικότητα φαντασιόπληκτοι που έχουν αγνοήσει οτιδήποτε γνωρίζουμε για την μακροοικονομία και έχουν αποδείξει ότι έκαναν λάθος σε κάθε βήμα»

Παρακάτω το άρθρο :

« Είναι προφανές εδώ και καιρό ότι η δημιουργία του ευρώ ήταν ένα τρομερό λάθος. Η Ευρώπη δεν είχε ποτέ τις προϋποθέσεις για ένα επιτυχημένο ενιαίο νόμισμα – μα πάνω απ 'όλα, το είδος της δημοσιονομικής και τραπεζικής ένωσης που, για παράδειγμα, θα εξασφαλίζει ότι, όταν μια φούσκα σκάσει στην αγορά κατοικίας στη Φλόριντα, η Ουάσιγκτον θα προστατεύσει αυτόματα τους ηλικιωμένους ενάντια σε κάθε απειλή για την ιατρική περίθαλψη ή τις καταθέσεις τους στην τράπεζά.

Αφήνοντας μια νομισματική ένωση είναι, ωστόσο, πολύ πιο δύσκολη και πιο τρομακτική απόφαση από το να μην είχε εισέλθει ποτέ. Μέχρι σήμερα ακόμη και οι πλέον προβληματικές οικονομίες της Ευρώπης έκαναν πίσω από το χείλος του γκρεμού. Ξανά και ξανά, οι κυβερνήσεις έχουν υποβάλει αιτήματα προς τους πιστωτές για τα σκληρά μέτρα λιτότητας, ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει καταφέρει να περιορίσει τον πανικό στην αγορά.

Όμως, η κατάσταση στην Ελλάδα έχει πλέον φτάσει , όπως αυτό μοιάζει, σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Οι τράπεζες είναι προσωρινά κλειστές και η κυβέρνηση έχει επιβάλει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων (capital controls) - όρια στις κινήσεις κεφαλαίων έξω από τη χώρα. Φαίνεται πολύ πιθανό ότι η κυβέρνηση θα πρέπει σύντομα να αρχίσει να πληρώνει τις συντάξεις και τους μισθούς με κάποιου είδους εναλλακτικού μέσου ή υποσχετικών , στην πραγματικότητα δημιουργώντας ένα παράλληλο νόμισμα. Και την επόμενη εβδομάδα η χώρα θα διεξάγει δημοψήφισμα για το αν θα δεχθεί τα αιτήματα της «τρόικας» - τα όργανα δηλαδή που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των πιστωτών - για ακόμη περισσότερη λιτότητα.

Η Ελλάδα πρέπει να ψηφίσει «όχι», και η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι έτοιμη, αν χρειαστεί, να φύγει από το ευρώ!

Για να καταλάβετε γιατί το λέω αυτό, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι περισσότεροι - όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι - από ό, τι έχετε ακούσει για τις ελληνικές σπατάλες και την ανευθυνότητα, είναι ψευδής. Ναι, η ελληνική κυβέρνηση ξόδευε πάνω από τις δυνατότητές της στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Από τότε όμως, έχει επανειλημμένα περικόψει τις δαπάνες και έχει αυξήσει τους φόρους, ενώ παράλληλα ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 25% και οι συντάξεις (οι οποίες ήταν πράγματι υπερβολικά γενναιόδωρες) έχουν μειωθεί έντονα. Αν προσθέσετε όλα τα μέτρα λιτότητας, ήταν περισσότερο από αρκετά ώστε να εξαλειφθεί το αρχικό έλλειμμα και να μετατραπεί σε μεγάλο πλεόνασμα.

Γιατί λοιπόν δεν συνέβη αυτό; Επειδή η ελληνική οικονομία κατέρρευσε, κυρίως ως αποτέλεσμα αυτών των πολύ αυστηρών μέτρων λιτότητας, παρασέρνοντας μαζί τους όλα τα έσοδα από τη φορολόγηση των πολιτών.

Και αυτή η κατάρρευση, με τη σειρά του, είχε άμεση σχέση με το ευρώ, το οποίο παγίδευσε την Ελλάδα σε έναν οικονομικό κλοιό. Συνήθως τα παραδείγματα επιτυχημένης επιβολής λιτότητας, όπου οι κυβερνήσεις περιορίζουν τα ελλείμματα χωρίς να προκαλούν μεγάλη ύφεση, περιλαμβάνουν σημαντική υποτίμηση νομίσματος η οποία καθιστά περισσότερο ανταγωνιστικές τις εξαγωγές τους. Αυτό συνέβη, για παράδειγμα, στον Καναδά τη δεκαετία του 1990, και σε σημαντικό βαθμό είναι ό, τι συνέβη στην Ισλανδία, πιο πρόσφατα. Αλλά η Ελλάδα, χωρίς το δικό της νόμισμα, δεν είχε αυτή την επιλογή.

Έτσι, μήπως έχω δημιουργήσει ακριβώς την υπόθεση για «Grexit» - ελληνική έξοδο από το ευρώ; Όχι απαραίτητα. Το πρόβλημα με το Grexit υπήρξε πάντοτε, ο κίνδυνος για το οικονομικό χάος, ενός τραπεζικού συστήματος που διαταράσσεται από τις πανικόβλητες αποσύρσεις κεφαλαίων και το φόβο των επιχειρήσεων τόσο από τραπεζικά προβλήματα όσο και από την αβεβαιότητα για το νομικό καθεστώς των χρεών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις είχαν προσχωρήσει στις απαιτήσεις της λιτότητας, και γιατί ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κυβερνών αριστερός συνασπισμός, ήταν πρόθυμος να δεχτεί τη λιτότητα που έχει ήδη επιβληθεί. Το μόνο που ζήτησε ήταν, στην πραγματικότητα, μια στασιμότητα στην περαιτέρω λιτότητα.

Αλλά η τρόικα δεν συμφώνησε με τίποτα από αυτά. Είναι εύκολο να χαθείς στις λεπτομέρειες, αλλά το ουσιαστικό σημείο τώρα είναι ότι η Ελλάδα έχει βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ΄΄παίρνεις ή αφήνεις΄΄ δίλημμα προσφοράς , το οποίο δεν διαφοροποιείται αποτελεσματικά από τις πολιτικές των τελευταίων πέντε ετών. Αυτή είναι, και πιθανότατα αυτός ήταν ο σκοπός της, μια προσφορά που δεν μπορεί να αποδεχτεί ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας διότι θα κατέστρεφε την πολιτική του υπόσταση. Συνεπώς ο σκοπός πρέπει να ήταν να τον οδηγήσει εκτός εξουσίας, πράγμα που πιθανότατα θα συμβεί αν η σύγκρουση με την τρόικα αποδειχτεί αρκετά τρομακτική ώστε να ψηφίσουν “ναι” στο τέλος της εβδομάδας. Αλλά δεν θα πρέπει, για τρεις λόγους. Πρώτον, γνωρίζουμε πλέον ότι ολοένα και πιο σκληρή λιτότητα είναι ένα αδιέξοδο: μετά από πέντε χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από ποτέ. Δεύτερον, πολύ και ίσως το μεγαλύτερο μέρος του φόβου για το χάος από Grexit έχει ήδη συμβεί. Με τις τράπεζες κλειστές και τους ελέγχους κεφαλαίου, που επιβάλλονται, δεν μπορεί να προκληθεί μεγαλύτερη ζημιά .

Τέλος, προσχωρώντας στο τελεσίγραφο της τρόικας ,θα αποτελέσει την τελική εγκατάλειψη για κάθε πρόσχημα της ελληνικής ανεξαρτησίας. Μην δεχτείτε τον ισχυρισμό ότι οι αξιωματούχοι της τρόικας είναι τεχνοκράτες που εξηγούν στους ανίδεους Έλληνες τι πρέπει να γίνει. Αυτοί οι υποτιθέμενοι τεχνοκράτες είναι στην πραγματικότητα φαντασιόπληκτοι που έχουν αγνοήσει οτιδήποτε γνωρίζουμε για την μακροοικονομία και έχουν αποδείξει ότι έκαναν λάθος σε κάθε βήμα. Δεν πρόκειται για θέμα ανάλυσης, αλλά εξουσίας - της εξουσίας των πιστωτών να τραβάνε την πρίζα για την ελληνική οικονομία, η οποία θα εξακολουθεί να υφίσταται, όσο έξοδος του ευρώ θεωρείται αδιανόητη.

Οπότε είναι καιρός να έρθει ένα τέλος σε αυτό που θεωρείται αδιανόητο. Αλλιώς η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει ατελείωτη λιτότητα και ύφεση, χωρίς να υπάρχει σημάδι ότι θα τελειώσει.
» 

* Πηγή, πρωτότυπο άρθρο στα Αγγλικά: Greece Over the Brink - Paul Krugman New York times (29/6/2015)

↪ Αναρτήθηκε: 01 Ιουλίου 2015 :: Αναγνώστηκε: 1477 φορές