Το είδαμε και αυτό, άγριο κουνάβι που έκοβε βόλτες στις ταράτσες σπιτιών αργά το βράδυ στην Ψίνθο σκόνταψε και έπεσε σε αυλή σπιτιού από την οποία δεν μπορούσε να διαφύγει. Το κουνάβι που στα ψινθενά ονομάζεται «ατσίδι», είναι άγριο ζώο γνωστό κυρίως στους κατοίκους του χωριού οι οποίοι ασχολούνται με εργασίες στην ύπαιθρο (γεωργοί, κτηνοτρόφοι, κυνηγοί) καθώς αυτό ζει στα βουνά. Όμως κάποιες φορές τα άγρια αυτά νυχτόβια ζώα κατεβαίνουν στο χωριό αργά την νύχτα, πιθανότατα αναζητώντας τροφή ή νερό. Δεν λείπουν και οι φορές που αμάξια πατάνε κουνάβια στην προσπάθεια τους να διασχίσουν δρόμους. Για όσους δεν έτυχε να δούνε ποτέ από κοντά αυτό το ζώο, παρακάτω ορισμένες φωτογραφίες και ένα σύντομο βίντεο από το ατσίδι της Ψίνθου από την ασφάλεια του παραθύρου φυσικά καθώς το συγκεκριμένο ζώο ως γνωστόν διαθέτει κοφτερά δόντια και δαγκώνει. Πάντως όπως μπορείτε να δείτε πρόκειται για ένα ιδιαίτερα όμορφο ζώο, με ωραίο τρίχωμα - τα κουνάβια άλλωστε είναι διάσημα για την γούνα τους - και γλυκό πρόσωπο τουλάχιστον το εν λόγω, παρά τις «γαστρονομικές - δολοφονικές» του προτιμήσεις. Μάλιστα αν και πιστεύεται ότι τα κουνάβια μυρίζουν πολύ άσχημα το συγκεκριμένο δεν μύριζε καθόλου και μάλιστα ήταν πεντακάθαρο με μόνη «παραφωνία» λίγο ιστό αράχνης που κόλλησε στην μουσούδα του κατά την πτώση του από την ταράτσα !



Να σημειώσουμε ότι το ζώο βοηθήθηκε και οδηγήθηκε προς την ελευθερία λίγο αργότερα.

* Νεότερη Εξέλιξη *

Πως τα κουνάβια ανεβαίνουν στις ταράτσες των σπιτιών αποτελούσε πάντα ένα μικρό μυστήριο, όμως ένα νεότερο βίντεο καταγράφει ένα άγριο κουνάβι - αργά το βράδυ - να ανεβαίνει πάνω σε δέντρο πλησίον ενός σπιτιού. Το συγκεκριμένο δέντρο διαθέτει μεγάλα κλαδιά που φτάνουν μέχρι την οροφή του κτιρίου όμως σχετικά πρόσφατο το εν λόγω δέντρο κλαδεύτηκε με αποτέλεσμα το κουνάβι να μην «ολοκληρώσει» την αποστολή του. Στη συνέχεια το άγριο ζώο θα κατέβει ταχύτατα από το δέντρο - όπως ακριβώς ανέβηκε - και θα χαθεί μέσα στην κοιλάδα του χωριού.


Με αφορμή το περιστατικό ας πούμε λίγα λόγια για το κουνάβι.

Το κουνάβι (ατσίδι)

Το κουνάβι (ή ατσίδι στα ψινθενά) έχει πολλά ονόματα, ορισμένα από αυτά είναι: κουνάβι, κουνάδι, ατσίδι (το), ατσίδα (η), ίκτις, νυφίτσα. H λέξη κουνάβι προέρχεται από το κουνάδι, προερχόμενο από την σλαβική λέξη kuna. Όπως αναφέρεται στην wikipedia: « H λέξη kuna = κουνάβι είναι Κροατική (Σλαβονική). Κατά τον μεσαίωνα το γδαρμένο δέρμα-τρίχωμα του κουναβιού είχε αξία εμπορική και χρησιμοποιούνταν σαν νόμισμα στην Σλαβονία και τη Δαλματία της Κροατίας. Το νόμισμα BANOVAC είχε σήμα το κουνάβι. Σήμερα στα κέρματα του νομίσματος KUNA της Κροατίας απεικονίζεται το κουνάβι (1,2,5, 25 KUNA, 1993). Επίσης το Κουνάβι είναι σύμβολο στα μπουφάν των στρατιωτικών της Κροατίας. » Στα αρχαία ελληνικά το κουνάβι ονομαζόταν ἴκτις (ικτίδα). Θεωρείται ότι από την ικτίδα προήλθε η ονομασία ατσίδα, ατσίδας, ατσίδι, όμως υπάρχει και μια άλλη εκδοχή σύμφωνα με την οποία η ονομασία προέρχεται από την λέξη ικτίνος. Ορισμένες από τις ονομασίες του κουναβιού στα αγγλικά είναι: marten, martens, ferret, badger, fitch, stoat, least weasel (νυφίτσα).

Το κουνάβι (ατσίδι) ανήκει στην μεγάλη οικογένεια των Μουστελιδών - Ικτιδών (νυφίτσες, κουνάβια, βίδρες, ασβοί). Όπως και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας των Μουστελιδών είναι σαρκοφάγα θηλαστικά ζώα. Το κουνάβι είναι ένα πολύ έξυπνο ζώο, ταχύτατο, περπατάει, κολυμπάει και αναρριχάται, αυτό άλλωστε το φανερώνει και η άλλη ονομασία του "ατσίδας" που σημαίνει ο πανούργος, πανέξυπνος και πονηρός ! Είναι σαρκοφάγο - παμφάγο ζώο, τρέφεται κυρίως με λαγούς, ποντίκια, πτηνά, αυγά πουλιών, βατράχια, σκουλήκια ακόμα και ερπετά ενώ συμπληρώνει την διατροφή του με σύκα (αγαπημένη του τροφή), σταφίδες και διάφορα άλλα φρούτα που συναντά στην εξοχή ή τα χωράφια. Τα κουνάβια έχουν δυνατή όσφρηση και τις νύχτες μπορούν να εντοπίσουν τα κοτέτσια να εισβάλουν σε αυτά και να πνίξουν τις κότες γιαυτό το λόγω ειδικά τα παλαιότερα χρόνια τα κουνάβια μαζί με τις αλεπούδες ήταν ο μόνιμος μπελάς όσων εξέτρεφαν κότες. Το κουνάβι όμως συμβάλει και στον περιορισμό των τρωκτικών αφού κυνηγάει τα ποντίκια.

Είναι λεπτά και ευκίνητα ζώα, κάποιος που δεν τα έχει ξαναδεί μπορεί να τα περιγράψει ως αγριόγατες ή μεγάλους σκίουρους. Το τρίχωμα τους είναι περισσότερο τον χειμώνα, άλλα έχουν περισσότερο και άλλα λιγότερο φουντωτή ουρά ενώ έχουν μεγάλα πόδια και γαμψά νύχια. Το χρώμα τους κυμαίνεται από σκούρο καφέ σε απαλό γκρι καφέ. Συνήθως έχουν μία λευκή ή μπεζ ράβδωση κάτω από το σαγόνι περνώντας από το λαιμό μέχρι το στήθος. Τα πόδια και η ουρά είναι συνήθως σκουρότερα από ότι ο χρωματισμός του σώματος τους. Τα πέλματα των ποδιών τους είναι μαλλιαρά με δυνατά μαύρα νύχια κατά το διάστημα του χειμώνα, ενώ χάνουν το πυκνό τρίχωμα τους από την άνοιξη και μετά. Έχουν χαρακτηριστικά μαύρα μάτια και διαθέτουν μεγάλα μουστάκια. Τα δόντια τους είναι αιχμηρά αλλά κυριαρχούν οι δύο άνω κυνόδοντες που υποδηλώνουν ότι το ζώο είναι μεν παμφάγο, αλλά κυριαρχεί το σαρκοφάγο.

Ο μέσος όρος ζωής των κουναβιών στην φύση είναι 3 χρόνια ενώ το μέγιστο τα 10 χρόνια. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα ορισμένοι και στην Ελλάδα έχουν εξημερωμένα, οικόσιτα κουνάβια ως κατοικίδια ζώα στα σπίτια τους ! Επειδή όμως τα κουνάβια συνήθως μυρίζουν πολύ άσχημα οι κτηνίατροι αφαιρούν τους πρωκτικούς αδένες των κατοικίδιων κουναβιών σε μικρή ηλικία.

Το κουνάβι κυνηγιέται για την γούνα του αν και σήμερα οι κυνηγοί δεν προτιμούν να τα κυνηγούν καθώς πιστεύεται ότι ο αριθμός των κουναβιών έχει περιοριστεί. Τέλος το κουνάβι προστατεύεται από την σύμβαση της Βέρνης και από το ΠΔ 67/1981.