Τις τελευταίες μέρες βρέχει ασταμάτητα στην Ψίνθο, η βροχή που πέφτει κατά διαστήματα χαρακτηρίζεται ως ποτιστική, βροχή ευεργετική για τη διψασμένη γη ενώ η ένταση με την οποία πέφτει δεν προκαλεί προβλήματα. Το απόγευμα της Πέμπτης (22/02/2018) καθώς ο ήλιος έδυε ένα μεγάλο ουράνιο τόξο σχηματίστηκε στον συννεφιασμένο ουρανό πάνω από χωριό, καλύπτοντας μεγάλη έκταση του ουράνιου θόλου. Για την ακρίβεια ήταν ένα διπλό ουράνιο τόξο αφού δίπλα στο ένα υπήρχε δεύτερο, τα χρώματα του οποίου ήταν εμφανώς εξασθενημένα.
Υπεύθυνο για τον σχηματισμό του μετεωρολογικού αυτού φαινομένου ήταν το φως του ηλίου που έδυε εκείνη την ώρα πίσω από τα βουνά δυτικά του χωριού. Όταν το φως του ηλίου πέφτει πάνω στα σταγονίδια του νερού τα οποία αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, τότε σχηματίζεται το ουράνιο τόξο. Πρέπει να έχουμε δηλαδή βροχή και φως ταυτόχρονα. Καθώς οι αχτίνες του ηλίου πέφτουν πάνω στα σταγονίδια της βροχής αυτά τις ανακλούν και τις διαθλούν, όπως ακριβώς συμβαίνει με ένα πρίσμα και έτσι δημιουργείται το ουράνιο τόξο. Το ουράνιο τόξο είναι μια οφθαλμαπάτη, δεν υπάρχει κάπου στον χώρο αλλά δημιουργείται στο οπτικό μας πεδίο υπό τις παραπάνω συνθήκες. Στην πραγματικότητα το φως του ήλιου δεν είναι λευκό αλλά αποτελείται από διάφορα χρώματα τα οποία μπορούμε να δούμε στο όμορφο ουράνιο τόξο.
Το διπλό ουράνιο τόξο εμφανίζεται όταν οι ακτίνες του ηλίου διαθλώνται και αντανακλώνται διπλά μέσα στις σταγόνες του νερού. Τα χρώματα του δεύτερου ουράνιου τόξου είναι πάντα πιο εξασθενημένα. Αν παρατηρήσουμε την σειρά των χρωμάτων στο πρώτο ουράνιο τόξο θα διαπιστώσουμε ότι η εξωτερική μεριά είναι πάντα κόκκινη ενώ στο δεύτερο ουράνιο τόξο η σειρά των χρωμάτων εμφανίζεται αντεστραμμένη σε σχέση με την σειρά των χρωμάτων στο πρώτο.
Μάλιστα ανάμεσα στα δύο ουράνια τόξα θα παρατηρήσετε ότι το μέρος εκείνο του ουρανού είναι λίγο πιο σκούρο σε σχέση με τον υπόλοιπο μέρος του ουρανού, αυτό συμβαίνει γιατί το φως ανάμεσα στα δύο ουράνιο τόξα δεν διασκορπίζεται από τις σταγόνες της βροχής με αποτέλεσμα να βλέπουμε ένα κομμάτι σκοτεινού ουρανού το οποίο ονομάζεται σκοτεινή ζώνη ή αλλιώς «ζώνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου».
* Περισσότερες φωτογραφίες στο flickr Φεβρουαρίου 2018 του Psinthos.net .
Υπεύθυνο για τον σχηματισμό του μετεωρολογικού αυτού φαινομένου ήταν το φως του ηλίου που έδυε εκείνη την ώρα πίσω από τα βουνά δυτικά του χωριού. Όταν το φως του ηλίου πέφτει πάνω στα σταγονίδια του νερού τα οποία αιωρούνται στην ατμόσφαιρα, τότε σχηματίζεται το ουράνιο τόξο. Πρέπει να έχουμε δηλαδή βροχή και φως ταυτόχρονα. Καθώς οι αχτίνες του ηλίου πέφτουν πάνω στα σταγονίδια της βροχής αυτά τις ανακλούν και τις διαθλούν, όπως ακριβώς συμβαίνει με ένα πρίσμα και έτσι δημιουργείται το ουράνιο τόξο. Το ουράνιο τόξο είναι μια οφθαλμαπάτη, δεν υπάρχει κάπου στον χώρο αλλά δημιουργείται στο οπτικό μας πεδίο υπό τις παραπάνω συνθήκες. Στην πραγματικότητα το φως του ήλιου δεν είναι λευκό αλλά αποτελείται από διάφορα χρώματα τα οποία μπορούμε να δούμε στο όμορφο ουράνιο τόξο.
Το διπλό ουράνιο τόξο εμφανίζεται όταν οι ακτίνες του ηλίου διαθλώνται και αντανακλώνται διπλά μέσα στις σταγόνες του νερού. Τα χρώματα του δεύτερου ουράνιου τόξου είναι πάντα πιο εξασθενημένα. Αν παρατηρήσουμε την σειρά των χρωμάτων στο πρώτο ουράνιο τόξο θα διαπιστώσουμε ότι η εξωτερική μεριά είναι πάντα κόκκινη ενώ στο δεύτερο ουράνιο τόξο η σειρά των χρωμάτων εμφανίζεται αντεστραμμένη σε σχέση με την σειρά των χρωμάτων στο πρώτο.
Μάλιστα ανάμεσα στα δύο ουράνια τόξα θα παρατηρήσετε ότι το μέρος εκείνο του ουρανού είναι λίγο πιο σκούρο σε σχέση με τον υπόλοιπο μέρος του ουρανού, αυτό συμβαίνει γιατί το φως ανάμεσα στα δύο ουράνιο τόξα δεν διασκορπίζεται από τις σταγόνες της βροχής με αποτέλεσμα να βλέπουμε ένα κομμάτι σκοτεινού ουρανού το οποίο ονομάζεται σκοτεινή ζώνη ή αλλιώς «ζώνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου».
* Περισσότερες φωτογραφίες στο flickr Φεβρουαρίου 2018 του Psinthos.net .
↪ Αναρτήθηκε: 22 Φεβρουαρίου 2018 :: Αναγνώστηκε: 1439 φορές